سڪنتَ عيناي .. فـ بڪيتُـكَ دَمـعـاً ..
سڪنـتَ قلبي .. فـ هجوتُـكَ شِـعراً ..
رأيـتُ فيكَ وجودي .. فـ مِـتُّ ..
وصعـدَت روحي بـك نحو السمـــاء سـراً ..
و ڪلما جاهدتُ ڪى أُخرجُـك منـي ..
زاد وجودك تشبثـاً ببقايا ڪيانٍ يتلاشى شيئًا .. فشيئًا ..
فـلا أنا منـك شُفيـت .. و لا أنا فيـك حييـت ..
قل لي بربـك :
متى ڪان الحب يُشقى صاحبه هڪذا ؟ !!